Ogólnopolski Dzień Etnografii, Etnologii i Antropologii Kulturowej.
Dzisiaj w Galeria Sztuki Jatki mieliśmy przyjemność organizować wraz z Miejska Biblioteka Publiczna bardzo ciekawe wydarzenie: Ogólnopolski Dzień Etnografii, Etnologii i Antropologii Kulturowej.
Spotkanie odbyło się już po raz trzeci, tym razem w formule hybrydowej i uczestniczyło w nim ok. 50 osób. W tym roku ideą przewodnią było hasło „Wielka mi rzecz, człowiek, miejsce” i w nawiązaniu do niego, spotkanie zainaugurował wykładami skład z Państwowe Muzeum Etnograficzne: Joanna Kalinowska, Małgorzata Jaszczołt i Mariusz Raniszewski. O swoich działaniach w przestrzeni etnologii mówiły również Dorota Socik (Gminne Centrum Kultury, Sportu i Turystyki w Brańszczyku), Marta Molska i Roksana Grzegrzułka (Miejski Dom Kultury), zaś wśród gości znaleźli się Józef Zalewski oraz Tadeusz Zając (Państwowe Muzeum Etnograficzne), którzy chętnie przybliżali podczas dyskusji meandry pracy w obszarze tożsamości kulturowej.
Kluczowym momentem drugiej części spotkania było podpisanie porozumienia o współpracy pomiędzy Miejska Biblioteka Publiczna im. Marii Dąbrowskiej w Ostrowi Mazowieckiej, a Gminne Centrum Kultury, Sportu i Turystyki w Brańszczyku – współpraca ma na celu zacieśnienie relacji i działanie na rzecz promocji regionu między lokalnymi podmiotami.
O czym rozmawialiśmy?
o pielęgnowaniu dziedzictwa kulturowego i zarządzaniu nim tak, by włączać w uczestnictwo wszystkie grupy wiekowe ;
o hafcie regionalnym Kurpi Białych i kto go dzisiaj wykonuje;
o sensie powstawania skansenów i miejsc tradycji regionalnej;
o tym, czym jest deseczka bartnicza oraz dlaczego to unikat na skalę światową;
o bogactwie naturalnym Nadwiślańskiego Urzecza… i nie tylko
W Jatkach podczas wydarzenia mogliśmy także podziwiać rękodzielne obrazy artystki ludowej Teresy Witan, która opowiedziała o nich wszystkim gościom i przybliżyła technikę haftu krzyżykowego. Wisienką na torcie był występ zespołu
„Nadbużanie„, którego ekipa ubrana w piękne kolorowe stroje, przy akompaniamencie instrumentów pomogła gościom usłyszeć ludowe dziedzictwo naszego regionu.
[Dziedzictwo regionalne jest istotnym elementem naszej tożsamości; warto, aby żyło i nie stawało się muzealnym pomnikiem. To od nas zależy, czy będziemy mieli wolę pielęgnowania go i podtrzymywania dobrych tradycji. Po co? Aby wiedzieć, skąd jesteśmy i dokąd zmierzamy . Spotkania takie jak dziś pomagają podmiotom lokalnym zazębiać współpracę i rozciągać nowe wici porozumienia; utwierdzają nas też w przekonaniu, że historia nie jest nudna: wręcz przeciwnie, może być kolorową, folklorystyczną przygodą! ]